Η ιστορία ξεκινάει παρουσιάζοντάς μας ένα ηλικιωμένο άνθρωπο να αναπολεί τα χρόνια που ήταν καθηγητής?

Έχοντας περάσει λίγο καιρό στην εκπαίδευση καλείται να πάει να διδάξει σε ένα ιδιαίτερο σχολείο .Πηγαίνοντας εκεί , συναντά κάτι για το οποίο δεν ήταν προετοιμασμένος .Ένα σχολείο όπου οι μαθητές υποβάλλονταν σε στρατιωτική πειθαρχία και όπου η παραμικρή ατασθαλία είχε ως επακόλουθο μια παραδειγματική τιμωρία από τον διευθυντή, του οποίου το σύνθημα ήταν: δράση-αντίδραση ,δηλαδή , για κάθε πράξη των μαθητών θα πρέπει να υπάρχουν και οι ανάλογες συνέπειες. Ο καθηγητής,  ύστερα από πολλές προσπάθειες , κατάφερε , εν μέρει, να τιθασεύσει το ανήσυχο πνεύμα των μαθητών του, οργανώνοντας μια χορωδία. Παρά τις φάρσες και τα πειράγματα που συνεχώς και αδιαλείπτως δέχονταν από ους μαθητές του και παρά την δυσπιστία των συναδέλφων του, για το αν  η απόπειρά του αυτή θα είχε θετική κατάληξη οι μέρες κυλούσαν ήρεμα. Ένας καινούριος μαθητής όμως, ήρθε για να προκαλέσει αναστάτωση στο πλέον ήρεμο αυτό σχολείο .Ή απροσάρμοστη και προσβλητική προς το σύστημα συμπεριφορά του είχε ως επακόλουθο , την αποβολή του. Ο μαθητής αυτός ως αντίποινα θέλησε να τυλίξει το πρώην σχολείο του στις φλόγες .

Πρόκειται λοιπόν, για μια ευαίσθητη ταινία όπου σε ένα αφιλόξενο περιβάλλον ένας άνθρωπος γεμάτος θέληση και φιλοδοξίες καταφέρνει να οργανώσει μια χορωδία που κατάφερε  να αναδείξει το σχολείο και να κάνει όλα τα μέλη του, καθηγητές και μαθητές υπερήφανους.