Υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν το ρατσισμό εμπόδιο για την κοινωνική εξέλιξη των εφήβων; Ή μήπως τελικά οι φυλετικές διακρίσεις μπορούν να γεφυρώσουν λανθασμένες αντιλήψεις της εκάστοτε εποχής;
Δεκαετία του ?60, Μεγάλη Βρετανία. Η εποχή που επέτρεψε στους ανθρώπους να ονειρευτούν, να δώσουν το δικό τους προσωπικό ύφος, την δική τους πνοή και να μάθουν την έννοια της ελευθερίας. Η δεκαετία που οι νέοι διψούσαν για επανάσταση, τότε που η ροκ εν ρολλ ήταν η μοναδική διέξοδος για τα προβλήματα και τις ανησυχίες τους. Θεωρείται μια περίοδος απελευθερωτικής ζωντάνιας, αμφισβήτησης και αντικομφορμισμού με πρωταγωνιστή τη νεολαία.
Σ? ένα τέτοιο σχολείο, ένας καινούριος καθηγητής έχει να αντιμετωπίσει μια τάξη από απείθαρχους, ιδιότροπους, ατίθασους μαθητές, οι οποίοι παραβαίνουν το καθήκον τους και τις υποχρεώσεις τους. Η δύστροπη συμπεριφορά τους, αναγκάζει τον καθηγητή να περάσει από πολλές δοκιμασίες, έχοντας μόνο σύμμαχο την αγάπη του για το επάγγελμα και αυτή την τρομακτική επιθυμία του, αλλαγής νοοτροπίας των μαθητών του. Γρήγορα θα καταρρίψει το παιδαγωγικό σύστημα  της εποχής, προσπαθώντας να δημιουργήσει ένα νέο κλίμα διαπαιδαγώγησης με τον δικό του μοναδικό τρόπο, φέρνοντας στην επιφάνεια μερικά από τα προβλήματα και τους φόβους τους. Προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος του εφευρίσκει έξυπνες μεθόδους με τις οποίες καταφέρνει όχι μόνο να προσελκύσει το ενδιαφέρον τους, αλλά και να πλάσει τους χαρακτήρες τους. Θα τους μάθει να συμπεριφέρονται ως ενήλικες, θα τους δείξει πολλά για τη ζωή και θα τους εμφυσήσει ευγενικά συναισθήματα και σεβασμό. Για τον καθηγητή Θάκερευ η κοινωνική και οικονομική πρόοδος είναι σίγουρη αν κάποιος προσπαθεί αρκετά σκληρά. Η φυλή και η τάξη δεν είναι εμπόδιο για την κοινωνική και οικονομική εξέλιξη.
Μέσα από την ταινία « Στον κύριο μας με αγάπη» αποτυπώνεται όχι μόνο η νεανική εξέγερση και η δυναμική χειραφέτηση αλλά και η νεανική διεκδίκηση, η κοινωνική ανησυχία. Επιπλέον, εκείνο που πραγματικά την κατατάσσει μέσα στις πλέον αξιομνημόνευτες ταινίες του προηγούμενου αιώνα είναι η φιλοσοφία της γύρω από το εκπαιδευτικό σύστημα και το ρατσιστικό ιδεώδες της εποχής. Ολόκληρη η ταινία ακροβατεί επάνω στο δράμα και μάλιστα ο τρόπος που υποδύεται κάθε πρόσωπο το ρόλο του, την κατατάσσει στα μεγάλα αριστουργήματα της εποχής του ?60.
Αυτό που αξίζει να σημειώσουμε είναι ότι η προσωπικότητα και η κουλτούρα κάθε ανθρώπου είναι διαφορετική, αρκεί αυτός που θα αναλάβει το μεγάλο αυτό έργο να εισβάλει στο μυαλό και στην ψυχή του κάθε ατόμου, να πετύχει την «αχίλλειο πτέρνα» του.

Η νίκη κατά των αδυναμιών μας είναι το δυσχερέστερο έργο. Πολλές φορές ένα μάθημα όπως η Χημεία, η Φυσική ή τα Αρχαία είναι απλά γνώσεις. Αν εσύ ο ίδιος δεν έχεις οριοθετήσει τον εαυτό σου, δεν έχεις διαμορφώσει τη δική σου προσωπικότητα, πως μπορείς να ενταχθείς ομαλά σε μια κουλτούρα, στην κοινωνία;

Είναι μια ταινία, η οποία συνθλίβει φυλετικά, κοινωνικά και φιλοσοφικά εμπόδια.